Myślisz, że będę pisać o flaczkach albo kaszance? Nic z tych rzeczy! W swoim jadłospisie Francuzi mają dość podobne do nich dania, dlatego ich smak wcale Trójkolorowych nie dziwi. Są jednak takie polskie przysmaki, które nacji zajadającej się żabami wydają się co najmniej dziwne. Wpis o najgorszych, moim zdaniem, daniach kuchni Francuskiej znajdziesz TU.
Karp
Z racji zbliżających się Świąt zacznę od szlagieru polskiej kuchni bożonarodzeniowej. Ludzie, dla których normą jest wcinanie żyjących w błocie żab i ślimaków oraz brodzących w morskim piasku ostryg (konsumowanych na surowo) uważają, że jedzenie karpia – ryby, żerującej w mule, jest czynem godnym gilotyny. Kiedy informuję moich francuskich kolegów, ze tradycyjnym daniem na polskim świątecznym stole jest ta właśnie ryba, robią oni wielkie oczy, a ci bardziej wrażliwi próbują powstrzymać odruch wymiotny. Czy Wy też uważacie, że jest to ze strony Francuzów szczyt hipokryzji?
Śledzik lubi pływać
Śledź sam w sobie nie jest dla Francuza jakimś specjalnym zaskoczeniem. Chociaż jest zdecydowanie mniej popularny niż w Polsce, to raczej bez problemu można tutaj dostać podwędzane filety w oleju z dodatkiem cebuli oraz marchewki i to chyba jedyny zdaniem Francuzów godny sposób podania tejże ryby. Zaskoczeniem jest natomiast dla Żabojada połączenie śledzia i wódki. Nie mam pojęcia dlaczego, wszak od wieków wiadomo, że rybka lubi pływać.
Ziemniaki
Nie, ziemniaki nie są w kraju nad Sekwaną dziwne, ale osobliwym jest dla Francuzów fakt, że Polacy potrafią je jadać codziennie. A u nas wiadomo, na przystawkę kartoflanka lub inny barszcz ukraiński czy żurek z ziemniakami, a na danie główne kotlet albo jego mięsna alternatywa, kapusta i ziemniaki właśnie. Francuz rozważa pyry raczej w kategorii warzywa niż skrobiowego zapychacza.
Mięso, ziemniaki, surówka…
Tak dobrze nam znany zestaw obiadowy, Francuzowi może wydać się lekko egzotyczny za sprawą surówki właśnie. Rodacy Brigitte Bardot nie zwykli łączyć dania na ciepło z dodatkami na zimno. Dlatego gorące mięso podaje się przeważnie w akompaniamencie tak samo gorących warzyw, surowiznę zaś już po daniu głównym, razem z serami, zwykle w postaci sałaty z sosem vinaigrette.
Placki ziemniaczane
Wracając do ziemniaków czuję, że winnam wspomnieć o moim ulubionym sposobie ich podania czyli o plackach ziemniaczanych. Niezupełnie są dla Francuza nowością, ponieważ w niektórych regionach Republiki są one znane. Niezwykły jest jednak pomysł spożywania owego przysmaku na słodko. Przyznaję, że dla mnie, Polki z południa, sposób podania placków z cukrem również wydaje się być egzotyczny, chociaż wiem, że w północnej części kraju jest zjawiskiem dość powszechnym.
Śniadania na słono
Francuzi, Włosi i z reguły Hiszpanie też, śniadania jadają na słodko (więcej na temat Francuskich śniadań znajdziesz TUTAJ). Reszta Europy potrafi docenić bezcenny wpływ porannej jajeczniczczki czy parówek na dobry nastrój w dalszej części dnia. Szkoci sztukę przygotowywania słonych śniadań opanowali nawet do perfekcji! (Boszszsz! Jak ja tęsknię za podróżami, szkockim śniadaniem, rzymską carbonarą, serbskim młodym kajmakiem czy hiszpańską sangrią…)
Koperek
Kiedy zapytałam Pana Fleurette o najdziwniejsze polskie dania, wymienił najpierw karpia, a później koperek, niezwykle mnie tym zaskakując. Okazuje się, że jego zdaniem latem, kiedy sezon koperkowy jest w pełni, dodajemy to aromatyczne zioło absolutnie do wszystkiego, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Kiedy zastanowiłam się nad tym tematem stwierdziłam, że coś w tym jednak jest, bo niech pierwszy rzuci kamieniem ten, kto nie wzbogaca latem o koperek zup, ziemniaków, mizerii, sałatek, kanapek czy sosów na zimno.
Co myślisz o tym zestawieniu? Jakie zagraniczne zwyczaje żywieniowe wydają Ci się dziwne? Daj proszę znać w komentarzu!
Jeżeli spodobał Ci się ten post wciśnij przycisk polubienia i udostępnij go proszę na FB. Chciałabym by jak najwięcej fajnych babek miało do niego dostęp! Z góry dziękuję!
Madame Fleurette 